Tapijtenmarkt op komst rond nieuwe provinciegouverneurs

PRO Redactie • 5 december 2019
0 comments
0 likes

Begin januari gaat de Oost-Vlaamse waarnemende gouverneur met pensioen, een maand later geeft zijn Limburgse collega er de brui aan. En de Brabantse gouverneur wordt op 12 december 65 jaar. Politici op zoek naar een troostprijs mogen zich melden.

De Vlaamse regering maakt zich op voor een nooit geziene benoemingscarrousel. Drie gouverneursposten moeten de komende maanden worden ingevuld. Minister-president Jan Jambon (N-VA) en zijn coalitiepartners voerden alvast de oude procedure af die de vorige regering het schaamrood op de wangen had bezorgd. Nu de politieke benoemingen terug zijn van nooit weggeweest kan het gewriemel in de diverse partijen starten. Politici die stilaan in de herfst van hun carrière zijn en voor hun bewezen diensten willen worden beloond, mogen zich warmlopen.

Drie vliegen in een klap

Vandaag meldde Herman Reynders (SP.A) dat hij er begin februari mee stopt. De Limburgse gouverneur kan aanblijven tot 2023 maar hij wil het wat rustiger aan gaan doen. Limburg kent nog een echt provinciegevoel, het gouverneurschap heeft daar echt iets te betekenen en komt met de nodige verplichtingen.

Volgende week donderdag wordt de Vlaams-Brabantse gouverneur Lode De Witte 65 jaar en wacht ook hem een verdiende rust (tenzij de Vlaamse regering hem nog even laat verder werken). Begin januari gaat arrondissementscommissaris Didier Detollenaere met pensioen. Hij fungeert momenteel als waarnemend provinciegouverneur van Oost-Vlaanderen nadat de Vlaamse regering er in 2018 niet in slaagde om het eens te worden over een opvolger voor Jan Briers.

Drie vliegen in een klap, zal bevoegd minister Bart Somers (Open VLD) denken. Drie vacatures voor drie regeringspartijen, iedereen wordt op deze manier bediend. De Oost-Vlaming wordt een liberaal, de Brabander een N-VA’er en de Limburger een christendemocraat. Het impliceert dat CD&V straks drie van de vijf gouverneursposten zal bekleden, Antwerpen (Cathy Berx) en West-Vlaanderen (Carl Decaluwé) zijn al binnen. Voor een partij van amper vijftien procent is dat natuurlijk zeer royaal. Het spreekt daarom voor zich dat zich dat bij andere benoemingen hoe dan ook zal wreken.

Aantrekkelijke functie

De provincies mogen dan zijn afgeslankt – de afschaffing ervan blijft in heel wat efficiëntielijstjes bovenaan prijken – zo’n gouverneurschap blijft een aantrekkelijke functie. Ze wordt goed betaald (110.000 euro bruto, los van representatie- en verblijfsvergoeding), komt met de nodige egards en een ambtswoning en voor veel politici is het een gedroomde uitbolbaan. Geen vervelende media meer, alle rust verzekerd tot het pensioen. Ongetwijfeld worden de voorzitters informeel bestookt met ongevraagde kandidaturen. 

In de zogeheten Atomaschriftjes – informele afspraken tussen de regeringspartijen die niet in het regeerakkoord (en dus buiten de publieke opinie) worden opgenomen – valt alvast te lezen dat de oude benoemingsprocedure wordt afgevoerd. Na gehakketak bij de benoeming van Jan Briers als Oost-Vlaams provinciegouverneur (2013) kwam de toenmalige regering overeen om de procedure te objectiveren. Maar de eerste keer dat de regel moest worden toegepast, draaide alles behoorlijk in de soep.

Juridisch advies

Vorig jaar waagden 100 Vlamingen een kans, met een shortlist van vijftien kandidaten. Toen gedoodverfd Open VLD-kandidaat Carina Van Cauter niet in poleposition stond (Open VLD wordt nog steeds witheet als in deze context het woord ‘volgorde’ valt), bleek de objectieve procedure plots zo kaduuk als de lift van de Antwerpse voetgangerstunnel te zijn. De Vlaamse regering liet zelfs de examenresultaten lekken. Uiteindelijk werd een bewarende maatregel genomen die nu nog steeds geldt: de arrondissementscommissaris kreeg er een taak bij. Het onderstreepte de institutionele overbodigheid van de functie.

Wim Leerman, stadssecretaris in Aalst en door zijn assessment (aangesterkt door een ver Volksunie-verleden) de toenmalige favoriet van de N-VA, merkte vanochtend op Twitter op dat er nog steeds een procedure loopt bij de Raad van State naar aanleiding van de beslissing van de Vlaamse regering om hem uiteindelijk niet te benoemen zonder opgave van reden. Somers zal bijgevolg zorgvuldig moeten handelen, wat juridisch advies kan daarbij geen kwaad.

Een rondje namen noemen kan nu volgen. Het spreekt voor zich dat Vlaams Parlementslid Carina Van Cauter wellicht een herkansing krijgt. Voor Limburg gaat voormalig Parlementslid en minister Veerle Heeren over de tongen en Vlaams-Brabant kan iets worden voor Kristien Van Vaerenbergh, een backbencher in de Kamer met een stevige pedigree in de Vlaams-nationalistische beweging. Ongetwijfeld zullen ook andere namen worden geciteerd. In elk geval krijgen drie politici straks een nieuwjaarsgeschenk met een mooie strik rond.

Bron: Bart Brinckman - De Standaard

Be the first one to comment