Joris Verspecht

Ik ben Joris Verspecht. Ik combineer een job als leerkracht in het VKO van Opwijk met het ondernemerschap: ik run een verhuurbedrijf van o.a partytenten en organiseer kinderfeestjes. Ik ben 38 jaar oud, samen met Charlotte en vader van twee kinderen.

Jarenlang ben ik actief geweest in KAJ en KSA, zowel als lid en leider. Ik kreeg de politieke microbe te pakken nadat ik een jaar voorzitter was van de leerlingenraad Sint-Donatus. Op sportief vlak was ik speler en ben ik zes jaar coach geweest bij de basketclub Merchtem Eagles. In het weekend kan je mij nu nog tegenkomen in de sporthallen van Vlaams-Brabant als basketbalscheidsrechter of op een KWB activiteit. Mijn drukke politieke agenda maakt echter dat dit op een laag pitje staat.

Politieke loopbaan

In juni 2000 stapte ik in Merchtem in de politiek voor CD&V en werd meteen rechtstreeks verkozen met een mooie score van meer dan 500 voorkeurstemmen. Samen met Peter Poulussen bedacht ik het spel ‘voor één dag burgemeester’. Burgers kondenn geld inzetten op beleidsdomeinen die zij belangrijk vonden voor hun gemeente. Het spel stimuleerde de participatie van de inwoners en is vandaag nog steeds heel populair in CD&V kringen.

Tijdens de verkiezingen van 2006 verdubbelde ik mijn score vanop een dertiende plaats met meer dan 1000 voorkeurstemmen. Mijn werkijver, positivisme en gedrevenheid bleven niet onopgemerkt bij de inwoners. Ondanks de mooie score vloog CD&V naar de oppositiebanken.

In 2007 zette ik mijn eerste stappen in de nationale politiek. Vanop een negende plaats kreeg ik 5000 voorkeurstemmen achter mijn naam. Mijn actie ‘24u de blokmobiel’ – tegen verkiezingen tijdens de examenperiodes werd door vriend en vijand geroemd.

2008 is het jaar dat ik werd gevraagd om congresvoorzitter te worden van ‘Jong CD&V nationaal’. Samen met meer dan 200 congresgangers dacht ik in het Vlaamse Parlement na over de toekomst van Europa. Verder bleef ik gemotiveerd meebouwen aan de uitbouw van CD&V als jongerenvoorzitter van regio Asse.

Ik probeerde steeds binnen de bestaande structuren de gang van zaken te veranderen, maar botste vaak tegen eenzelfde muur: een muur van particratie, van familiecratie enzovoort. Een muur van onwil om het vastgeroeste partijpolitieke systeem grondig te veranderen. Daardoor kreeg ik het gevoel dat traditionele partijen niet echt bezig zijn met de burger, maar wel met het ‘eigen belang’. Ook het willens nillens in de familie willen (moeten?) houden van de partijscepter (zeg maar de politieke dynastieën).

Dat is ook de reden waarom ik besliste om mijn inzet bovenlokaal af te bouwen en me vooral op Merchtem te richten.

Toen in 2017 CD&V Merchtem ook nog eens de meerderheid begon te steunen en zich niet langer verzette tegen de wildbouw van appartementen en de mogelijke link tussen de politiek en de appartementenindustrie (verschillende prominenten van het Merchtemse schepencollege zijn actief in de vastgoedsector of richten een vastgoedkantoor op als actieve bouwpromoter!) was de maat voor mij vol. Ik heb mijn mandaat teruggegeven aan de CD&V, stapte direct uit de gemeenteraad en ging mijn eigen politieke weg.

In november 2017 werd ik één van de stuwende krachten achter PRO Merchtem. Samen met andere kandidaten zijn we voor een ander verhaal voor Merchtem gegaan, een positief verhaal met respect voor iedereen. Een verhaal waar vooral de inspraakcultuur hoog op de agenda staat.

Enkele maanden later verraste PRO Merchtem vriend en vijand met een prachtige score. Maar liefst 25% van de Merchtemnaren uitte zijn vertrouwen in PRO en maakte duidelijk dat mensen een ander positief beleid willen.

De uitslag van de verkiezingen werd de avond zelf spijtig genoeg overschaduwd door aloude politieke spelletjes. Zonder moeite of schaamte werden dure eden en beloftes gebroken door de traditionele partijen. Maggie De blok werd geen burgemeester, tijdens de onderhandelingen tussen N-VA en CD&V-plus kreeg N-VA een verbod van de partijtop om samen te gaan met PRO. De woorden waren nog niet koud of CD&V zat al op de sofa bij Maggie De Block. De snelheid van de gebeurtenissen kan je op twee manieren verklaren: ofwel was er al lang een akkoord, ofwel is er weinig tot niks over inhoud gepraat.

PRO Merchtem en zeker ook ikzelf moesten nadien ‘bekomen’ van de gemeenteraadsverkiezingen. Maar de steun van de burgers en het appél van mensen buiten de gemeente Merchtem om zich te groeperen heeft hem ertoe aangezet om een stap verder te zetten. Zo kwamen we tot de oprichting van PRO - De burgerlobby, een koepel die lokale burgerbewegingen verenigt.

Samen met gemotiveerde burgers wil ik, als lijsttrekker voor het Vlaams Parlement, gaan voor een nieuwe bestuurscultuur zonder afstand tussen bestuur en burger.