Op zoek naar maatschappelijk draagvlak voor migratie

WAAROM IS ER ZO WEINIG DRAAGVLAK ?

Migratie in de wereld neemt sneller toe dan de bevolkingsgroei. In 2015 waren er 244 miljoen migranten, waarvan 65 miljoen vluchtelingen (gedwongen migratie).  Migratie is van alle tijden.  Mensen migreren vrijwillig, maar een belangrijk deel migreert gedwongen omdat ze (oorlogs)geweld, politieke of religieuze onderdrukking, vervolging of extreme armoede willen ontvluchten.  

1. Te veel immigratie

Ondanks de solidariteit in het verleden is het draagvlak in het Westen de laatste 50 jaar (sinds de arbeidsmigratie in de jaren 60) sterk verminderd.   Uit peilingen in België blijkt namelijk dat een groot deel van de mensen vindt dat er te véél immigratie is. 

Net zoals in andere Westeuropese landen heeft het huidige Belgische immigratiebeleid weinig draagvlak, zoals blijkt uit diverse peilingen.

2. Waarom is er weinig draagvlak ?

Er zijn een aantal mechanismen die aan de basis liggen van dit gebrek aan draagvlak:

  1. Een natuurlijk verschijnsel van de mens om in groepen te willen leven waarbinnen gemeenschappelijke waarden en afspraken leven die door iedereen begrepen en toegepast worden.
  2. De groep biedt bescherming aan het individu. 
  3. ‘Lidmaatschap van de groep’ eist een zeker niveau van opoffering van het individu ten voordele van de groep, of in ruil voor de meerwaarde die de groep aan het individu levert.
    1. Bij welstand en overschot aan veiligheid is de tolerantie voor afwijkingen binnen de groep groter dan wanneer er carentie is of wanneer er een ‘beduidend’ aantal dissidenten in de groep vertoeft die als een soort verstekelingen de lusten van de groep genieten, maar niet de lasten (willen) dragen.
    2. De grootte van de groep kent een optimum: te klein biedt niet voldoende veiligheid; te groot geeft anonimiteit en afstand…
  4. De samenleving kan enkel bestaan als er een goede, gemeenschappelijk gedragen ‘overkoepelende’ afspraken- en waardendeling is.
  5. Elke groep verdedigt zich door zich te manifesteren als ‘sterke’ groep. En dat is bedreigend voor diegenen die niet tot de groep behoren.
  6. Interculturele uitwisseling is noodzakelijk voor wederzijds begrip (inzicht) en pacificatie.
  7. Migratie moet de regels van de culturele entiteiten respecteren. Goedheid en ‘menselijkheid’ heeft niets te maken met de veronderstelde ‘tolerantie’ die iedereen voor inwijkelingen zou moeten hebben.
  8. Associatie op basis van negatieve ervaringen en percepties

3. Samenvatting

Deze mechanismen zorgen voor een reeks redenen waarom een grote meerderheid minder (niet-europese) immigratie wil. Individueel haalt men één of meer van volgende redenen aan :

  • racisme: een kleine minderheid van de Belgen haalt geen echte reden aan en is gewoon racistisch
  • begrenzing van de solidariteit en bezorgdheid rond welvaart: “we kunnen niet heel Afrika binnenhalen”; 
  • demografische druk op de maatschappelijke draagkracht: ‘België is reeds dicht bevolkt, door een verdere bevolkingsstijging stijgen woningprijzen en nemen de files in het verkeer alsmaar toe’ 
  • slechte integratie: nieuwkomers zijn oververtegenwoordigd in slechte statistieken zoals werkloosheid en criminaliteit. Bovendien zijn een klein deel conservatiever dan de meerderheid in hun thuisland en vormen door hun isolatie parallelle samenlevingen

4. VN-migratiepact zonder draagvlak

De VN heeft een pact geschreven dat echter geen internationaal draagvlak heeft.  Het zogenaamde VN-migratiepact lijst terechte aanbevelingen op, maar biedt geen oplossing voor landen die de immigratie naar hun land willen verminderen, omdat het geen concrete oplossing biedt om gedwongen migratie te voorkomen. Het biedt bijvoorbeeld geen oplossing voor landen die weigeren om afgewezen onderdanen terug te nemen.  Het biedt ook geen oplossing voor migranten die vluchten voor de mensenrechtenschendingen in pakweg Noord-Afrika, China en Rusland of voor de extreme armoede in Afrika.  

Het biedt ook geen oplossing voor de politieke en militaire inmenging van de grootmachten in regionale conflicten.  Zij misbruiken namelijk hun vetorecht in de VN Veiligheidsraad en blokkeren zo de nodige militaire tussenkomsten in regionale conflicten. 

Tenslotte biedt het pact ook geen concrete en operationele oplossing tegen mensensmokkel, het bevat hoogstens een vage intentieverklaring. 

Daarom zijn er veel netto immigratie landen (vooral Westeuropese) die binnen de VN tegen het pact stemden of het niet ondertekenden.  

HOE KUNNEN WE GEDWONGEN MIGRATIE VOORKOMEN?

Los van het maatschappelijk draagvlak is het onze morele plicht om gedwongen migratie te voorkomen.

1. Niet-Europese immigratie: de VN democratiseren en versterken

1.1. Vetorecht in de VN-Veiligheidsraad afschaffen


De oorzaken van gedwongen migratie (oorlog, vervolging, dictatuur,..) hebben veel te maken met geopolitiek.  De VN zijn opgericht om militair tussen te komen in conflicten. 

Na het vertrek van het VK uit de EU is Frankrijk nog de enige lidstaat met een vetorecht in de VN-Veiligheidsraad.  En Frankrijk gebruikt haar vetorecht al lang niet meer, ze wil het afschaffen. 

De vier andere grootmachten misbruiken hun vetorecht al decennia lang ten behoeve van hun geopolitieke agenda met alle gevolgen vandien: de VN grijpt niet in in militaire conflicten omdat VN-resoluties in die zin telkens worden tegengehouden middels het vetorecht.  Rusland en de VS mogen zo ongestoord het Midden-Oosten oppoken, de gevolgen (vluchtelingenstroom) zijn voor Europa.

1.2. Opvang in de eigen regio: VN-spreidingsplan in plaats van EU-spreidingsplan

De opvang van politieke en oorlogsvluchtelingen is een morele verantwoordelijkheid van iedereen, niet enkel van de EU.   Een migratiepact kan enkel draagvlak vinden als iedereen deze verantwoordelijkheid neemt.

Daarbij is het beter vluchtelingen in de eigen regio op te vangen in een land met een taal- en cultuurverwantschap (zie offshore asielcentra)

2. Migratie binnen de EU: invoering Europees minimumloon 

Veel mensen binnen de EU migreren naar lidstaten met een aantrekkelijkere arbeidsmarkt, zeg maar betere lonen.  Een EU die een economische en tegelijk een democratische Unie wil zijn, is zichzelf en haar burgers verplicht om een aantrekkelijke arbeidsmarkt te creëren voor al haar burgers. Een menswaardig minimumloon hoort daar bij.

HOE KUNNEN WE VRIJWILLIGE MIGRATIE BEHEERSEN?

We kiezen onze migranten zelf”. Dat moet het uitgangspunt zijn van het Europese en Belgische immigratiebeleid bij vrijwillige migratie.

1. Canada als voorbeeld

PRO stelt voor om volgmigratie toe te staan mits een financiële waarborg van degene die iemand wenst te laten immigreren. 

Daarnaast wil PRO een systeem van Green Cards invoeren voor de organisatie van arbeidsmigratie.

2. Gelijke kansenbeleid; asielopvang buiten de EU-grenzen

Migranten moeten gevaarlijke tochten maken om tot in West-Europa te geraken. Het zijn enkel de fysiek en financieel sterkere mensen die er geraken. Niet iedere vluchteling heeft dus gelijke kansen. Dit is een onrechtvaardige situatie.

Mensensmokkelaars verdienen op die manier grof geld met smokkel van migranten en vluchtelingen.  Het business model van mensensmokkel moet aangepakt worden.

Men kan de gevaarlijke tochten en mensensmokkel overbodig maken door in de regio van de migranten zelf offshore asielcentra aan te bieden, naar het voorbeeld van Denemarken.

Ten behoeve van veiligheid en welzijn van deze mensen moeten dergelijke asielcentra georganiseerd en gecontroleerd worden door de VN.