Een aantal burgers uit Meise beslisten in 2018 om in Meise een heel nieuw politiek geluid te laten horen. De stichters hadden vonden hun gading niet meer in de klassieke partijen van christendemocraten, liberalen, socialisten en groenen. Zeker op gemeentelijk vlak zijn de oude partijmuren veeleer een handicap dan een voordeel. Inhoudelijk hebben alle partijen wel interessante dingen te vertellen, maar zowel de partijdoctrines als de particratische structuren vormen een belemmering die een creatieve zoektocht naar nieuwe maatschappelijke modellen in breed overleg in de weg staan.
De oorspronkelijke groep bestond voor een groot deel uit misnoegde OpenVld-ers die na langdurige conflicten uit de partij werden gezet. Een deel stapte in een nieuwe partij, de partij van de burgemeesters, LB+ en het andere deel zocht een oplossing in een burgerinitiatief.
In een eerste poging werd de naam PUUR bedacht maar omdat onder andere voor de domeinnaam zowat alle varianten van deze naam reeds door diverse organisaties en bedrijven waren ingenomen, was deze naam geen lange toekomst beschoren.
Omdat de partij voor een groot deel ontstond uit ex-OpenVld-ers, en het risico bestond spontaan in dezelfde partijdoctrine terecht te komen, werd besloten om in een eerste stap een charter uit te schrijven waar mee een aantal basisprincipes werden overeengekomen waarmee de leden zich zouden moeten kunnen verzoenen. Openheid, transparantie en het actief verwerven van kennis en een open dialoog staan centraal in deze visie.
Het was veeleer bij toeval dat werd opgemerkt dat in de buurgemeente Merchtem een gelijkaardig proces liep. Weliswaar hadden zij een voorsprong genomen van bijna een jaar, maar qua insteek waren beide initiatieven erg vergelijkbaar. Eind juli 2018 werd contact opgenomen met PRO Merchtem met een eenvoudige vraag die verregaande gevolgen zou hebben; "Wat zouden jullie ervan vinden mocht er morgen ook in Meise een PRO-Meise ontstaan?" Lang hoefde men in Merchtem niet na te denken en minder dan een week later werden er handen geschud en afspraken gemaakt. De sjablonen van het logo vertrokken richting Meise. Aan een hels tempo werd een website in elkaar gestopt, werden er bordjes besteld en een pamflet geschreven. PRO-Meise was geboren. De nieuwe en frisse aanpak, de keuze om de dorpen terug aandacht te geven, de geheel nieuwe politieke kleur, fuchsia, viel op en omdat veel burgers van Meise en Wolvertem door elkaars gemeente rijden, leek het of er op een paar weken tijd een gigantische nieuwe partij was geboren. 1 website, 2 folders en 150 gevelbordjes en een paar mini-acties zoals fuchsia reuzenballonnen die hoog boven de huizen opgehangen werden, waren alles wat we deden als campagne. In totaal werd niet meer dan 2500 euro uitgegeven. Hoewel niemand van ons echt had durven dromen dat we door pas zo laat in het jaar met de campagne te beginnen, we nog een kans hadden om verkozen te worden, bleken we de Meisenaar op zeer korte tijd te hebben kunnen overtuigen.
3 zetels en 12% van de stemmen, waren een buitensporig goed resultaat voor zulk een beperkte inspanning. Ons idee een aanpak bleken een schot in de roos te zijn.
Door het grote aantal stemmen die we van de andere partijen hadden weggekaapt en een samenloop van omstandigheden bleken onze 3 zetels (met overschot) voldoende te zijn om Lijst van de Burgemeesters en hun gedoodverfde coalitiepartner CD&V in de onmogelijkheid te stellen een meerderheid te vormen. NVA, Samen Anders en het splinternieuwe PRO schudde de hand en draaiden in één keer een blad om en herschreven de geschiedenis.
De nieuwe coalitie wist met deze stunt in één beweging de klassieke, reeds vele legislaturen meegaande politici, van de politieke kaart te vegen. Al onze plannen van participatie en herinrichten van de dorpen behoorde plots tot de werkelijkheid. Waar we oorspronkelijk niet beter hadden durven dromen dan vanuit de oppositie de meerderheid te proberen inspireren tot een positief en mensgericht beleid, zaten we meteen zelf aan de knoppen.
Uiteraard was PRO het kleinste broertje. Maar dat neemt niet weg dat we tot nu toe steeds een doorslaggevende rol konden spelen. En met de twee coalitiepartners zitten we netjes in het midden van het bed. Aan de rechterkant N-VA en aan de linkerkant GROEN en SP.A.
Door gebrek aan politieke ervaring heeft PRO niet de klassieke 'grote' bevoegdheden 'binnen gehaald' die ze strikt gezien nodig had om haar programma zelf te kunnen realiseren. Maar niet getreurd. Onderwijs, lokale economie, ontwikkelingssamenwerking, communicatie, ict en gezondheid zijn dan misschien niet de geliefde bevoegdheden, voor ons zijn het zeer mooie thema's waar heel wat mooi maatschappelijk werk mee kan verricht worden. En, waar nog zeer veel ruimte is om het totale vacuüm in te vullen. En wat de andere thema's betreft, was het een kwestie om inspirerend te werken tijdens de opstelling van het meerjarenplan en kwestie van de andere partners te inspireren om de punten van ons programma mee te realiseren. Deels met wat ze zelf ook bedacht hadden, deels met onze benadering... en we kunnen alleen maar blij zijn dat bijna alles wat we in ons programma plaatsten op de rails staat om snel gerealiseerd te worden. Als alles blijft verder lopen zoals het er vandaag uit ziet, dan zal omzeggens ons volledige programma gerealiseerd zijn tegen het einde van de legislatuur.
De snelheid waarmee onze partij uit het niets de meerderheid indonderde had jammer genoeg ook minder fraaie effecten. De mensen die samen op de lijst terecht kwamen kenden elkaar hoegenaamd niet. De eerste maanden waren werkelijk wittebroodsweken en al snel bleken de neuzen minder in de zelfde zin te staan dan we dachten. Vele verwachtingen werden verondersteld door iedereen gekend en gedeeld, maar bleken niet gebaseerd te zijn op de zelfde manier van denken en werken. De afstand bleek veel groter te zijn dan we ooit hadden kunnen vrezen. Na een half jaar werken verschenen de eerste barsten om na twee jaar te leiden tot lelijke conflicten en het ontslag uit de partij van twee van de drie verkozenen. Zij zetelen op dit moment als onafhankelijken en rekenen zichzelf nog steeds tot de meerderheid.
Deze situatie is jammer maar was meteen ook de basis voor de partij om zich veel sterker en stabieler te organiseren. De lust om te werken en ons partijprogramma verder af te werken is er alleen maar groter op geworden.
Echte PRO-ers kunnen tegen een stootje. Ze zijn er niet vies van om samen te werken en hoeven niet de hele tijd in de spotlight te staan. Onze doelstellingen hebben de goedkeuring gekregen van de bevolking, ze werden opgepikt door de andere partijen voor zover ze er al niet zelf zo naar keken, en als we die samen rond hebben tegen het het einde van onze zes jaar, dan zullen we met trots mogen terug kijken naar de eerste pagina's van een boek dat de komende decennia niet alleen in Meise zal groeien maar in heel Vlaanderen zal uitgroeien tot een niet meer weg te denken speler in de lokale, regionale en federale politiek.